Vorige week kreeg ik een envelop van ons energiebedrijf. Door de uitbundige envelop wist het dat het niet ging om een factuur want doorgaans gebruiken ze daar wat een meer ingetogen versie voor. Normaliter scheur ik dit soort post zonder kijken door de midden en archiveer ik ’t in het daarvoor speciaal ingerichte archief onder mijn bureau.
Op de een of andere manier wekte de vrolijke afbeelding op de envelop mijn interesse en daar om opende ik ‘m voor deze ene keer. Misschien was ik wel in een goede bui.
Direct na openen zag ik dat de inhoud te maken had met windenergie, een nieuwe vorm van groene energie. Nieuw? Nu nog beter? Volgens mij zie ik al jarenlang een windpark van een paar km lengte langs de A6 en staan er her en der verspreid in het land diverse windmolens die energie opwekken.
Er waren 4 verschillende flyertjes aanwezig in de envelop, allemaal een ander formaat, ander soort papier en met veel lettertypes. Tot dusverre was de inhoud vooral schreeuwerig aanwezig. Gelukkig was ik in een goede bui.
Vanzelfsprekend was er een belangrijke boodschap verstopt in de energiepost, ze willen graag dat wij deze energie gaan gebruiken. Hoewel het iets duurder is nemen zij graag de helft van de meerprijs voor hun rekening. Althans dat is wat ik ervan kon maken…. Wat het me exact ging kosten dat weet ik niet want dat is afhankelijk van het gebruik. Maar dat weten ze toch? Was dit niet hetzelfde bedrijf dat me 3 dagen eerder een afrekening stuurde?
Ik heb de envelop met inhoud bewaard en op mijn prikbord gehangen. Als het even tegen zit dan kijk ik er vanuit mijn ooghoeken naar…..
november 2009
Eigenlijk wil ik het niet over hebben maar toch ontkom ik er niet aan, het R-woord. Je komt het overal tegen, vaak in combinatie met het C-woord en het samengestelde KC-woord.
Wordt er een beetje moe van en soms zelfs slaap ik er slecht van.
Wat ik bedoel? Nou, ik geef een voorbeeld; Architecten hebben dit jaar een omzetderving van meer dan 40%. Van deze beroepsgroep in de bouw vallen er dit jaar 33% buiten de boot. Speciale programma’s zoals “Nederland wordt anders” en “Building Brains” worden opgetuigd, ondersteund met overheidsgelden, om – ik citeer – deze time-out goed te gebruiken om ons te verdiepen in belangrijke thema’s.
Snapt u wat ik bedoel?
Het vraagt nogal wat van u en mij, zo’n R. En wat kunnen we er tegen doen? Anders dan onze ruggen recht houden, goed op de winkel passen en het beetje geld dat we nog hebben niet in Wognum stallen?
Ik zou zeggen:
R-tegenaan!
R-gens schijnt de zon!Samen komen we R wel!
oktober 2009
Wij – Nederlanders – klagen over alles maar doen dat vaak in indirecte vorm… het liefst tegen de personen die niet direct met het onderwerp te maken hebben en er niets aan kunnen veranderen.
Neem als voorbeeld het weer. Niet geheel toevallig want dit jaar volgt na na de warmste winter ooit de warmste herfst ooit en de op twee na warmste zomer ooit. Uitstekende redenen om eens lekker over te klagen. Waarom eigenlijk? Het lijkt me omdat mensen hun ongenoegen gewoon kenbaar moeten maken, mensen willen hun spanningen afreageren. Daarvoor zoeken ze een uitlaatklep. De een gaat sporten, de ander gaat zeuren. Het klagen kan excessieve vormen aannemen, zorgen van mensen op het ene vlak worden afgereageerd op het andere vlak en hoe meer zorgen, hoe meer klagen.
In deze tijden van economische ellende wordt er meer geklaagd dan ooit, dat komt omdat mensen meer problemen hebben en meer ongenoegen moeten afreageren. Onlangs kwam het uiten van ongenoegen tot een vreselijk drama. Tientallen ontevreden jongeren hadden besloten hun ongenoegen af te reageren tijdens een evenement dat eigenlijk een feest had moeten worden.
De verharding van de maatschappij heeft volgens mij ook te maken met het feit dat de mensen steeds vaker ontevreden zijn. Door een grotere welvaart en zijn we met zijn allen steeds sneller ontevreden met wat we hebben, we willen meer, meer, meer en vergeten maar al te vaak dat we het (erg) goed hebben.
Zolang het blijft bij klagen heb ik er geen problemen mee, gebruik daarom gerust mijn e-mailadres om eens lekker van u af te klagen. Als ik u daarmee kan behoeden voor het aanrichten tot grotere schade… BE MY GUEST.
augustus 2009
Het is echt raar maar de dood van Michael Jackson doet me meer dan ik had verwacht. Momenteel ben ik thuis, herstellende van een kleine medische ingreep en heb de tijd om de eerste week van de Tour de France te volgen maar momenteel wordt alles aan de kant gezet vanwege de diverse thema-uitzendingen over the King of Pop. Aan de twee uur durende herdenkingsbijeenkomst die rondom zijn overlijden werd georganiseerd werd een verrassende wending gegeven doordat Michael zelf aanwezig was. Weliswaar in eenzelfde gouden kist als waar we eerder The King of Soul in hebben mogen aanschouwen maar hij was er toch maar! De swingende bijeenkomst die iedereen had verwacht werd door zijn aanwezigheid een soort plechtig afscheid. Intiem met zijn 11-duizend…..
Het past wel in het totale plaatje van Wacko Jacko. Verrassen, shockeren, geniaal musiceren en zich continue anders gedragen dan men van hem verwacht. Geen role-model, geen ideale schoonzoon, geen doorsnee muzikant. Wel iemand die een duidelijke ontwikkeling heeft doorgemaakt, zowel muzikaal, geestelijk als lichamelijk. Over het laatste zijn de nodige grappen natuurlijk wel gemaakt…
Als je de vergelijking maakt tussen muziek en software, waar kan je MJ dan mee vergelijken? Net zoals Jackson zijn er zelfbenoemde ‘besten van de klas’. Maar er zijn ook pakketten die een heel grote schare fans hebben die zich niets lijken aan te trekken van wat anderen doen. Verder zijn er pakketten waar je heel veel verwacht maar die ophouden met bestaan. Ik denk dat we het eerder moeten zoeken in het verrassingseffect en moeten rekenen dat een oude rot ons eerdaags op het verkeerde (of juist goede) been gaat zetten…
Wees gewaarschuwd voor het schokeffect dat dit teweeg gaat brengen!
rob roef, juli 2009
PS er is muzikaal natuurlijk maar 1 echte King. All Shook Up!
Presentatie van vanmorgen staat online op SlideShare: Alle BIM is moeilijk
Pas maar op, vertrek vroeg van huis, het wordt morgen glad dus lange files worden verwacht. En als je dan in de file komt… zorg er dan voor dat je voldoende warme kleren bij je hebt, een thermos-kan met warme drank. Is je accu wel op peil? De wegenwacht doet er meer dan 3 uur over om u te komen helpen. Wellicht een paar winterbanden aanschaffen? Het kan altijd veiliger nietwaar?
De ANWB verwacht topdrukte naar de kust want het wordt 25 graden. Ga dus vroeg van huis en neem voldoende te drinken mee om uitdroging te voorkomen. Zorg ervoor dat uw koelvloeistof op peil is om oververhitting van uw motor te vermijden. Of ga eigenlijk liever gewoon maar niet want als je het al redt om naar het strand te ge-raken dan raak je vast je auto niet kwijt met al die drukte.
De beurs gaat hard onderuit, aandelen zijn niet langer zaligmakend. Kijk naar de verschillende actualiteitenprogramma’s om bij te blij-ven. Ook al belegt u niet op de beurs, dan nog is het zeer belangrijk om te weten hoe hard de beurs in Wallstreet keldert. Of dat u het exact verloop van de Foetsie-index in Japan kent. Zelfs uw favoriete radio DJ weet u bang te maken door alle dalende koersen op te noemen.
Heeft u plannen om te gaan verhuizen? Dan moet u eigenlijk eerst zorgen dat u uw huidige woning verkoopt want die raakt u anders aan de straatstenen niet kwijt! En denk maar niet dat u een hypo-theek kunt afsluiten want banken willen wel uw geld stallen maar geen geld uitlenen.
Een auto kopen in deze tijd? Niet doen, vooral niet doen want het wordt allemaal veel goedkoper. We gaan namelijk een recessie in en dan krijg je 2 auto’s voor hetzelfde geld. Vooral Amerikaanse au-to’s, die worden echt goedkoop, dat verzeker ik je!
Wordt u ook zo moe van de zelfbevestigende voorspellingen die iedereen lijkt te verkondigen? Ik stel voor dat we hier in 2009 NIET aan meedoen, hebben we een deal?
Jammer genoeg werk ik op woensdag thuis anders had ik me een bult kunnen lachen om de 1 april grappen van mijn collegae. Ik heb wel contact met mijn collegae maar dat gaat digitaal, beetje chatten via Skype enzo. Niet dat ik daar vies van ben hoor, van een beetje digitale asynchrone communicatie, integendeel.
Maar je mist wel wat.
Hetzelfde geldt als je met elkaar telefoneert, dan kom je ook nog wel eens voor verrassingen te staan. Met name omdat je de ander niet goed begrijpt.
Omdat je wat mist!
Nonverbale communicatie is het wat je mist! Het gezicht van degene met wie je spreekt, spreekt vaak boekdelen. Wat dat betreft hebben de digibeten het toch maar goed en lijkt het voor ons, de digitalen een verloren zaak. We weten bijna niet meet hoe we moeten lachen, hoe we elkaar zonder wat te zeggen, slechts door naar elkaar te kijken, tot huilens toe aan het gieren krijgen.
In tegenstelling tot de digibeten weet ik echter binnen luttele seconden welke grappen er vandaag zijn uitgehaald, zijn vastgelegd op internet en daar moet ik dan weer hartelijk om lachen.
Ook om het feit dat ik nu al weet dat de hoofdredacteur van CAD-Magazine op mijn stukje zit te wachten, ik hem zojuist een bericht heb gestuurd dat het niets meer wordt en hem alsnog deze column op zal sturen scherp tegen 1700 uur (deadline).
Overigens, weet u wat BIM betekent? Ik hoorde het gisteren:
Buitengewoon Irritant Modewoord
Hebben we toch nog gelachen vandaag!
LOL 😉 ROTFL 😀
rob roef, 1 april 2009
Vreemd eigenlijk dat zaken waar je het minst verstand van hebt vaak het meeste kosten. Het afgelopen jaar ben ik in de gelukkige omstandigheid geweest om zowel een nieuwe auto als woning te kunnen “uitzoeken”. De auto heb ik al eens eerder een column over geschreven (en ging vooral over het plezier van mijn klassieke motorscooter) maar over het huis heb ik nog niet gerept.
Zodra je jezelf gaat oriënteren op de aanschaf van een nieuwe woning dan schat je eerst je eigen kredietwaardigheid in en start je een zoektocht op internet. Natuurlijk zijn de huizen die je het leukste vind “net boven je budget”. In de meeste zoekmachines kun je prijs als belangrijkste criterium opgeven maar weet u wat uw huis waard is? Écht waard dus bedoel ik dus…
Waarschijnlijk heeft u mijn vorige vraag bevestigend beantwoord. Ik geloof er echter niets van. De stapel stenen, oneerbiedig gezegd, vertegenwoordigd een herbouwwaarde, emotionele waarde en economische waarde in het vrije verkeer. U en ik gaan uit van de waarde van het huis van de buren dat vorig jaar verkocht is en vullen dat aan met de emotie die onze woning voor ons vertegenwoordigd en vertalen dat naar een prijs.
In diverse programma’s op de televisie worden bouwvallen van huizen opgeknapt door de toekomstig bewoners opgeknapt en opnieuw getaxeerd. Opmerkelijk zijn de verschillen tussen de waarde die de bewoners in hun hoofd hebben en de gemiddelde waarde die ervaring taxateurs voor de woning berekenen. Bijna altijd zit er een groot verschil tussen en zijn de bewoners teleurgesteld met de uiteindelijke verkoopwaarde.
Weet u wat uw software kost? Ik bedoel niet de kosten die u moet maken om een licentie aan te schaffen maar de kosten om de software te maken. Uw software wordt geschreven door mensen, echte mensen die met passie hun kennis aanwenden om een digitaal product te vervaardigen. Mensen met een woning waarvan ze niet precies weten wat ‘ie waard is.
Waarom ik zo dik ben vraagt u? Nou dat heeft te maken met mijn zware botten en mijn genetische aanleg.. Ja genetisch inderdaad. Mijn vader is ook dik en zijn moeder ook. Trouwens mijn moeder ook en dat heeft helemaal niets te maken met ons eetpatroon want wij eten exact hetzelfde wat onze broers en zussen eten en die zijn ook niet dik. Tja.. natuurlijk doen we heel ander werk en haal ik wel eens een softijsje ‘s avonds bij ons in de haven maar dat ene ijsje heeft er verder ook niets mee te maken.
Nou daar zegt u wat.. zware botten, dat schijnt wel 3 hele kilo’s te schelen hoor. Maar ik heb wel eens gehoord dat dit van de buitenkant nauwelijks te zien is. Verder ken ik uw broer en die heeft toch vorige week tijdens de marathon van New York zijn persoonlijk record verbeterd??
Bovenstaand gesprek hoorde ik – in soortgelijke bewoordingen – onlangs en dat zette me aan het denken. Wanneer het over eten, drinken, sporten of iets anders algemeens gaat dan weet iedereen dat dezelfde input niet altijd leidt tot dezelfde output. Wat goed is voor de één is niet altijd goed voor de ander. Dezelfde patronen leiden bij de één tot een succes en met slechts enkele aanpassingen in de randvoorwaarden bij de ander tot een fiasco.
Bij softwaregebruik is dat precies hetzelfde. Waarom zou die software waarmee het ene bureau prima uit de voeten kan ook direct geschikt zijn voor het andere bureau?? Hanteren beiden dezelfde uitgangspunten bij het gebruik van de software? zijn de mensen op dezelfde wijze gekwalificeerd?
Toch zijn er bureaus die – als waren het eendjes die blindelings uit het nest hun moeder volgen – een keuze maken aan de hand van de ervaringen van een ander… Met alle gevolgen van dien. Stel uzelf daarom voortaan eens wat extra vragen voordat u zonder meer de keuze van een ander volgt.
rob roef, mei 2009
Voor de zoveelste keer ben ik te laat met het inleveren van m¹n column. De oorspronkelijke deadline staat in mijn agenda en daar probeer ik me aan te houden maar van de hoofdredacteur ontving ik een bericht of ik als soort van statement de ruimte bedoeld wit wilde laten? Nog steeds staat de nieuwe deadline niet in mijn systeem….
Het plannen van taken en de uitvoering ervan heet tijdmanagement en ik herinner me nog goed de tijd dat ik rondliep met een time-manager, een soort van te grote agenda waarin je met tabbladen onderscheid aanbracht in prioriteit, type en aandachtsveld van je acties en aantekeningen. Hoewel ik “niet uit de heg ben geknipt” snapte ik het principe wel maar vond het niet direct logisch hoe met het boekwerk om te gaan… Dus ging ik 3 dagen op cursus.
Na de cursus snapte ik volkomen hoe ik het boekwerk moest toepassen en dagelijks besteedde ik wel meer dan een half uur met het bijwerken van de veredelde agenda. Tabbladen verschuiven, inhoud verwijderen en andere inhoud toevoegen, vooral alle – uiteraard met potlood geschreven – aantekeningen op de juiste plek archiveren. Het kostte wat tijd maar dat won je er wel mee terug.
Nog niet eens 20 jaar later – terwijl ik dit schrijf is het de 20ste verjaardag van internet – werk ik met een iPhone en heb ik de beschikking over de modernste apparatuur en programmatuur om 24 uur per dag, 265 dagen per jaar geheel te kunnen plannen. Het wordt me allemaal te veel, iedereen denkt maar gebruik te kunnen maken van mijn tijd en wil afspraken maken en als het niet lukt om elkaar IRL (in levende lijve) te zien dan bellen we elkaar wel vanuit de auto of gewoon thuis op de bank in het weekend. Tijd nemen om te plannen? Ben je gek, afspraken zijn er om af te kunnen zeggen!
Dit weekend kwam ik op zolder de gebruiksaanwijzing van mijn oude dikkerd tegen, die ben ik nu weer aan het lezen.
Ik wens u veel tijd in 2009!
