Al zolang ik me kan herinneren ben ik een supporter van Feyenoord. Als klein ventje ging ik al met mijn pa en broertje naar het stadion ‘Waar je zo gezellig zit’.
Buiten ballen deden we eerst met de buurman, Bennie Wijnstekers en later, op de lagere school, voetbalden we op het grasveld. Waarna we bij ma Beenhakker (ja inderdaad de vrouw van de toenmalige Ajax-trainer maar in die tijd de moeder van een van mijn vrienden) een glaasje drinken. Toen we wat ouder waren, gingen we zelfstandig met de bus naar De Kuip. Na een gewonnen wedstrijd zat je nog wel eens baldadig erg hard achter in de bus te zingen en opende je stiekem de dakluiken … (totdat de chauffeur via de intercom verzocht om deze weer te sluiten, wat je dan weer braaf deed). Het was een leuke tijd. In 1984, ik herinner het me nog als de dag van gisteren werd Feyenoord voor de eerste keer in 10 jaar weer landskampioen. Wat een geweldig team hadden we toen met Joop Hiele, Mario Been, Petur Petursson, Ruud Gullit, Johnny Rep en Peter Houtman zeg …
Sommige mensen zouden er beter aan doen supporter te worden van een andere dan hun huidige cluppie. Volgens mijn vrouw: “Dan hebben ze minder vaak wat te schelden en zijn ze voortaan op zondag wat vrolijker.” Indirect gaat dat natuurlijk over mij. Een argument waar op zich wat in zit maar ik denk dat ik nooit van mijn leven meer bij een andere club zal kunnen horen. Iets wat ik probeerde uit te leggen maar ze kwam met steekhoudende argumenten. Alleen al het feit dat een speler ‘tijdelijk’ bij een club hoort en daarna vertrekt naar de concurrent is iets om over na te denken. Die concurrent kan natuurlijk ook Feyenoord zijn die een speler van een andere club inlijft. Om over trainers maar te zwijgen …
Tussen bovenstaande ervaringen en het werken met CAD- en BIM-software zijn parallellen te trekken. Met de (eerste) software waar je tijdens je studie mee in aanraking komt, blijf je altijd een relatie houden. De leverancier van de CAD-software waar je al jaren mee werkt, wil je laten overstappen naar hún BIM-software. Deze is écht niet altijd de beste of meest gebruikte ondanks dat je dat maar wat graag gelooft, omdat je leverancier dat vertelt … Soms blijven mensen tegen beter weten in vasthouden aan hun eerder gemaakte keuzes … en laten zo emotie prevaleren boven ratio.
(Column Het Nationaal BIM Platform 22 april 2014)
Vorige week kreeg ik een envelop van ons energiebedrijf. Door de uitbundige envelop wist het dat het niet ging om een factuur want doorgaans gebruiken ze daar wat een meer ingetogen versie voor. Normaliter scheur ik dit soort post zonder kijken door de midden en archiveer ik ’t in het daarvoor speciaal ingerichte archief onder mijn bureau.
Op de een of andere manier wekte de vrolijke afbeelding op de envelop mijn interesse en daar om opende ik ‘m voor deze ene keer. Misschien was ik wel in een goede bui.
Direct na openen zag ik dat de inhoud te maken had met windenergie, een nieuwe vorm van groene energie. Nieuw? Nu nog beter? Volgens mij zie ik al jarenlang een windpark van een paar km lengte langs de A6 en staan er her en der verspreid in het land diverse windmolens die energie opwekken.
Er waren 4 verschillende flyertjes aanwezig in de envelop, allemaal een ander formaat, ander soort papier en met veel lettertypes. Tot dusverre was de inhoud vooral schreeuwerig aanwezig. Gelukkig was ik in een goede bui.
Vanzelfsprekend was er een belangrijke boodschap verstopt in de energiepost, ze willen graag dat wij deze energie gaan gebruiken. Hoewel het iets duurder is nemen zij graag de helft van de meerprijs voor hun rekening. Althans dat is wat ik ervan kon maken…. Wat het me exact ging kosten dat weet ik niet want dat is afhankelijk van het gebruik. Maar dat weten ze toch? Was dit niet hetzelfde bedrijf dat me 3 dagen eerder een afrekening stuurde?
Ik heb de envelop met inhoud bewaard en op mijn prikbord gehangen. Als het even tegen zit dan kijk ik er vanuit mijn ooghoeken naar…..
november 2009
Aanstaande donderdag kan ik mijn nieuwe auto bij de dealer ophalen. Het wordt een “kleinere” want onze kinderen zijn ondertussen pubers en gaan lang niet altijd meer alledrie mee met pap en mam. Het kopen van een nieuwe auto is leuk! Je doet erg veel voorwerk (via internet) en weet vrij snel in welke hoek je het moet zoeken. Het budget wordt al vrij snel bepalend en je wilt zo veel mogelijk auto (mét opties in mijn geval) voor je geld. Proefritten maken doe je niet op dezelfde dag onder dezelfde omstandigheden zodat vergelijken subjectief wordt en in je achterhoofd heb je eigenlijk al bepaald. Gebruikerservaringen lezen heb ik eigenlijk pas gedaan nadat de auto definitief besteld was. Het is tenslotte een erg emotionele en weinig rationele aanschaf en stel je voor dat iemand iets vervelends zegt over ‘jouw’ nieuwe auto, dat kan natuurlijk helemaal niet. Donderdag dus, dan staat ‘ie glimmend en wel met alle toeters en bellen erop klaar op me te wachten… spannend!
Vandaag ben ik weer eens op mijn 21 jaar oude scooter – zonder enige vorm van comfort – naar kantoor gereden en geniet dan met volle teugen van de Spartaanse manier van rijden. De wind door je kop, het schakelen met handversnelling, lawaaiige motor, de geur van de zee en de bloemen op de bollenvelden maken het rijden tot een waar festijn. Straks mag ik er weer op naar huis… spannend!
De relatie met CAD? Ik begrijp de gebruikers erg goed; de intrede van nieuwe software is… spannend. Vergeet echter niet dat het eindpunt halen vaak sneller gaat met vertrouwde techniek!
